กลับมาทำงานอีกครั้งหลังผ่าตัด

วันนี้เป็นวันแรกหลังจากการผ่าตัดเรียบร้อยและพักฟื้นไปสามอาทิตย์ ทำให้ฉันรู้ว่าแพงกว่าค่าผ่าตัดที่อเมริกาก้ชีวิตน้อยๆของฉันนี่แหละ 😅

วันนี้ฉันพยายามทำแต่มือให้ลูกค้าเพราะคิดว่ารอสักอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยทำเท้าเพราะทำมือก้จะนั่งบนโต้ะสบายๆไม่ต้องลูกนั่งเดินไปมาซึ่งทุกคนก้ช่วยฉันอย่างดีฉันเห็นลูกค้าดีใจที่ฉันกลับมาทักทายถามสารทุกข์สุขดิบว่าฉันเป็นยังไงบ้าง ฉันน้ำตาแทบไหลบางคนเข้ามากอดแล้วก้บอกดีใจที่ฉันปลอดภัยทุกอย่างเป็นการกลับมาทำงานที่แปลกไปอีกแบบแล้วก้ซาบซึ้งมากต่างจากเวลาที่ฉันพักร้อนแล้วกลับมาเพราะครั้งนี้ฉันไปขึ้นเขียงมาค่ะ 😊 ฉันทำงานไม่เต็มร้อยเพราะร่างกายยังไม่เข้าที่แต่ฉันก้พยายามเต็มที่่่่่่่่่่่่ลูกค้าก็ดูเข้าใจแต่จะให้อยู่บ้านต่อฉันก้ไม่ไหวแล้วเพราะเบื่อมากคิดถึงงาน555 และฉันก้ตัดสินใจถูกเพราะฉันแฮปปี้มากกับการทำงานวันนี้

และที่ทำให้ฉันมีความสุขอีกอย่างก็คือตอนเดินเข้าร้านฉันก้เห้นดอกไม้ที่ฉันปลูกไว้หน้าร้านเล็บเบ่งบานต้อนรับฉันเหมือนกำลังดีใจที่ฉันกลับมา😘😆🙂😚😊

ความพยายามปลูกดอกไม้หน้าร้านของฉันนั้นมันไม่ง่ายเลย ถนนตรูโรว์ทั้งสายเป็นร้านค้าร้านอาหารเขาตกแต่งร้านปลูกดอกไม้สวยงามช่วงหน้าร้อน ก้มีแต่ร้านเล็บร้านนี้แหละที่ไม่มีดอกดวงอะไรกับเขาเลย ฉันก้ยุ่งกับงานจนไม่ได้สนใจ จนหน้าร้อนที่ผ่านมาฉันตัดสินใจซื้อเมล็ดดอกทานตะวัน ดอกzinnia ผักชีลาว ผักชี และขอเจ้าของร้านปลูก ซึ่งเขาก้อนุญาติให้ฉันปลูก ฉันชวนเพื่อนร่วมงานอีกคนช่วยกันขุดดินและหย่อนเมล็ดลงใปในหลุม เวลาผ่านไปสองอาทิตย์หลังจากที่ฉันปลูกเมล็ดก้เริ่มงอกขึ้นใบเลี้ยงมาสองใบฉันวิ่งไปหาเพื่อนร่วมงานชวนกันมาดูตื่นเต้นกันมาก วันต่อมาเจ้านายผู้ชายฉันก้จัดการถอนหญ้าหน้าร้านขณะที่ฉันไม่อยู่...... พออีกวันฉันมาทำงานต้นดอกไม้โดนถอนไปหมดฉันตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นเเละก็ค้นพบว่าเจ้านายฉันไม่รู้คิดว่าหญ้าเลยถอนทิ้ง ฉันตกใจแต่ก้ยังอยู่ในหน้าร้อนยังทัน...อย่าพึ่งหมดหวัง....วันถัดมาฉันรีบไปซื้อเมล็ดมาอีกแล้วปลูกอีกรอบ หลายวันต่อมาเดินเข้าร้านฉันก้เห็นอะไรแปลกๆตรงแปลงดอกไม้เต็มไปหมด...และสิ่งนั้น คือ ไม้สับ (wood chips) โอ...เอ็ม...จี...  เจ้านายวิ่งมาบอกฉันอย่างภูมิใจว่า"ฉันไปขนไม้สับมาจากเทศบาลฟรี"   เฮ้อ...แล้วดอกฉันจะงอกไหมเนี่ยฉันเริ่มเพลีย555แต่ไม่เป็นไรปีหน้าค่อยปลูกละกันฉันยอมแพ้ แต่เดียวก่อนฉันพยายามเขี่ยไม้สับออกบางส่วน  และแล้วดอกไม้ฉันก้งอกมาห้าหกต้น ผักชีลาว ผักชีก้งอกกับเขาด้วยฉันดีใจแล้วก้พยายามเอาไม้สับออกจากบริเวณที่ดอกกำลังงอก แล้วก้เริ่มโตขึ้นเจ้านายฉันก้ทำการโยกย้ายต้นดอกไม้ฉันแทบหัวใจวายเพราะฉันรักต้นดอกนี้มากฉันปลูกเองกะมือแต่ก้โชคดีที่พวกเขารอด......555 .แล้วก้มีดอกต้นละดอกสองดอก 

🌼🌻🌺🌸🏵

ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงไม่เห็นความสวยงามของดอกไม้พวกนี้ 

                                                   🌷🌼🌻🌺🌸

หลังจากฉันป่วยทำให้ฉันมีความสุขมากขึ้นกับเรื่องเล็กๆพวกนี้ได้อย่างง่ายดาย ฉันแบ่งผักชี ผักชีลาวให้ลูกค้าหลายคนพวกเขาก้ชอบใจเอาไปทำสลัดและปรุงอาหารได้ด้วย แล้วฉันก้ลางานไปผ่าตัดรักษาตัวเอง ทิ้งให้เจ้านายดูแลดอกไม้แทนด้วยใจหวั่นๆ😂

และฉันก็ดีใจมากหลังกลับมาทำงานวันแรกนอกจากจะได้รับการต้อนรับจากเพื่อนร่วมงานและเจ้านายแล้วก็ลูกค้าแล้วดอกไม้ที่ฉันปลูกก็ยังต้อนรับฉันด้วยแม้ฉันจะคิดไปเองแต่ก้มีความสุขเหลือเกินที่ได้กลับมาทำงานวันนี้

และถนนสายตรูโรว์ก้มีแต่ร้านเล้บร้านนี้ที่ยังมีดอกไม้เบ่งบานสวยงามอยู่ร้านเดียว😊😉ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ปลูกทีหลังดอกไม้ก้เลยบานทีหลังเพื่อนเลย.......

ช่างทำเล็บที่อเมริกา

       ฉันจำได้ว่าเพื่อนรูมเมทของฉันเคยไปเรียนทำเล็บส่วนฉันไปเรียนนวดแผนไทยที่โรงเรียนสารพัดช่างที่เชียงใหม่ (ใครจะไปรู้ล่ะคะว่าวันนึงฉันจะได้มานวดมือนวดขานวดเท้าให้ฝรั่งที่อเมริกาเพื่อเลี้ยงชีพล่ะ555โชคเข้าข้างเรียนมาถูกทางจริงๆช้าน...)เพื่อนสาวของฉันนำอุปกรณ์ทำเล็บกลับมาที่ห้องพักแล้วเราสองคนก้จัดการฝึกทาสีออกแบบลวดลายเล็บกันสนุกสนาน....จนฉันเกิดไอเดียว่าเราลองติดป้ายตรงใต้อาคารว่ารับทำเล็บดูไหม และแล้วก้มีคนมาทำเล็บกับพวกเราจริงๆ เวลาผ่านไปไวมากจนฉันย้ายมาอยู่อเมริกา ที่นี่ร้านทำเล้บเยอะมากจริง ๆ 

           แล้ววันหนึ่งฉันก้ต้องเข้าร้านทำเล้บครั้งแรกในชีวิตของฉันเพราะงานแต่งงาน ฉันเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก คือ ผมไม่หวีผ้าไม่ได้รีดฉันก็เดินออกบ้านมาสบายๆ ไม่สนใจใคร555+++  นี่แหละที่ทำให้ฉันหาสามียากเหลือเกิน..... 😜

       ทันทีที่ฉันเห้นช่างตบแต่งเล้บอย่างบรรจงฉันก็คิดในใจจริงๆ ฉันก้ทำได้นะ(แต่ไม่ได้ทำมานานมากแล้ว.....) ฉันตัดสินใจลงเรียนทำเล็บที่เชียงใหม่ถึง 3 โรงเรียน โรงเรียนแรกอุปกรณ์การเรียนการสอนค่อนข้างขาดแคลน ไม่ทันสมัยมากนักฉันจบลงที่...ไปซื้อที่ปั้มโถส้วมเพราะโถส่วมที่โรงเรียนเสีย555+++ 

โรงเรียนที่สองอาจารย์เก่งมากแต่เทคนิคการสอนยังไม่เป็นไปตามที่ฉันคาดหวังแต่ฉันก็ได้เพื่อนใหม่อีกสองคนเป็นแฟนฝรั่งเหมือนกันเป็นมิตรภาพที่ดีที่ได้เจอพวกเขา และฉันก้ตัดสินใจเรียนโรงเรียนที่สาม คือ ค่าเรียนค่อนข้างสูงแต่อาจารย์และอุปกรณ์การเรียนการสอนดีมาก ฉันสนุกกับการเรียนและฉันก้เรียนรู้ไวมาก อาจารย์จุดประกายการเป็นช่างทำเล็บได้น่าสนใจมากเพราะอาจารย์มีทักษะในการสอนและทักษะในการทำเล็บที่สูงมากและประสบความสำเร็จในธุรกิจทำเล็บจนปัจจุบันอาจารย์มีผลิตภัณฑ์สีทาเล็บของตัวเอง 

          ฉันเป็นคนที่ชอบเรียนรู้ถ้าอยากรู้อะไรก็จะขนขวายหาทางรู้ให้ได้ และที่ตัดสินใจเรียนทำเล็บที่ไทยก่อนกลับอเมริกาเพราะตอนนั้นฉันคิดว่าเรียนกับคนไทยด้วยกันน่าจะเรียนรู้ได้ดีกว่ามารอเรียนที่อเมริกามีอะไรก็ถามกันได้ภาษาไทยหรือคำเมืองไปได้เลยว่า"จะอั้น....จะอี้..... จะยะหยั่งใดอีปี้..." เพราะฉันรู้ตัวว่าภาษาอังกฤษฉันนั้นมันแย่มากจริงๆ รวมไปถึงภาษาไทยภาคกลางฉันก็ยังพูดไม่คล่องมากนักเพราะฉันชอบพูดคำเมืองมากกว่าภาษาใดๆในโลกนี้555 มีความเป็นล้านนาในตัวสูงมากก.... แต่ถ้าใครจะลงเรียนที่อเมริกาเลยก็ได้เลยค่ะ  เพราะความรู้และทักษะการทำเล็บเราเรียนรู้เพิ่มเติมได้ตลอดไม่มีวันจบและเรียนรู้ได้จากหลายๆที่โดยเฉพาะที่ทำงาน เรียนรู้จากเพื่อนร่วมงาน ลูกค้า เว็บไซส์ต่างๆ  คอสเรียนต่างๆของผลิตภัณฑ์ทำเล็บที่จัดขึ้นตลอดปีทั่วอเมริกา ได้หมดเลยค่ะ สุดแต่ใจจะไขว่คว้า.......

      เมื่อกลับมาอเมริกาฉันก็จัดการหาโรงเรียนสอนทำเล็บและเรียนจนจบและสอบเอาใบอนุญาติประกอบอาชีพทำเล็บ สำหรับฉันแล้วมันไม่ง่ายเลยเพราะภาษาฉันมันแย่มากแต่ฉันก็พยายามเพราะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานของเล็บ การรักษาความสะอาดตามมาตรฐาน โรคเล็บต่างๆ โรคผิวหนัง ศิลปะการทำเล็บ การหางาน การประกอบธุรกิจร้านทำเล็บแต่ฉันก็สอบรอบเดียวผ่าน😅 

ตัวอย่างเนื้อหาที่ต้องรู้เพื่อใช้ในการสอบฉันจัดโน้ตนี้ขึ้นมาเอง

ไม่ยากไม่ง่ายแต่ต้องจำและเข้าใจให้หมดนี่เป็นส่วนหนึ่งของบทที่ฉันคิดว่าสำคัญมากในการสอบไลเซ่น NAIL TECHNICIAN และ Esthetic 

งานแรกของฉันทำให้ร้านเวียดนามเจ้าของร้านใจดีฉันก็ขยันมากเรียนรู้ไวเพราะมีความสนใจในอาชีพนี้มาก และก็ยังชอบเพ้นท์เล็บด้วย ฉันชอบเปิดยูทูปและโพสรูปที่เพ้นท์ในเว็บหนึ่งซึ่งเป็นเว็บแกลเลอรี่รูปเล็บที่ช่างทำเล็บทั่วโลกเข้ามาโพสรูปลวดลายเล็บต่างๆโชว์ผลงานศิลปะการทำเล็บกัน จนมาเจอกับคุณโรบินมู้สสส.....โรบินมูสเป็นช่างทำเล็บที่เก่งมากและเป็นอาจารย์ที่มีแต่คำว่า"ให้" ฉันเรียนรู้จากเขาและฉันก็ฝึกเพ้นท์เล็บลวดลายเดียวกับโรบินมูสแล้วก็ให้เครดิตว่าเอามาจากโรบินมูสแล้ววันหนึ่งโรบินมูสก็ตามมาจากรูปเล็บที่ฉันเพ้นท์ฉันดีใจมากๆ เพราะโรบินมูสดังมากและไม่คิดว่าเขาจะมีเวลามาคอมเม้นท์ภาพเล็บของฉันที่โพส😊ทั้งๆที่ตอนนั้นแทบจะทาเล็บไม่ได้เรื่องเลยด้วยซ้ำแต่ฉันก็ชอบเพ้นท์เล็บ มันเป็นกำลังใจที่ดีและสำคัญมากๆสำหรับช่างเล็บที่กำลังพึ่งเริ่มต้นแบบฉัน โรบินมูสสอนการออกแบบลวดลายเล็บจากลายผ้า บทเพลง จากจิวเวอรี่ ผลไม้ ผัก แม้กิจกรรมแคมปิ้งก้ออกแบบลวดลายเล้บและแม้จะอุปกรณ์การเรียนต่างๆอีกมากมาย มีความเป็นอาร์ทิสสูงมาก ฉันดีใจสุดๆที่ครั้งหนึ่งโรบินมูสได้มีโอกาสเห็นผลงานฉันและคอมเม้นท์ภาพผลงานฉัน

ฉันยังชอบดูนิตยสารทำเล็บของญี่ปุ่น น่ารักและคลีเอทีฟมากและที่ฉันชอบมากๆก้นี่เลย ที่ลวดลายออกแบบมาจากชุดนางแบบสุดฮ้อตของวิคตอเรียซีเคล็ด โดยเฉพาะพี่มิแรนด้า  เคอร์ ฉันชอบมากๆ เป็นความคิดสร้างสรรค์ที่ดี คือ อะไรก็ได้ในโลกนี้สามารถออกแบบมาเป็นลวดลายเล็บได้หมดมันมหัศจรรย์มากจริงๆ 

ภาพจากนิตยสาร Nail Venus  2012/Summer

ฉันคิดว่าฉันทำงานนี้ได้ดีเพราะฉันชอบงานนี้จริงๆ การเป็นช่างทำเล็บทำให้ฉันได้เรียนรู้หลายอย่างมาก ฉันมีเจ้านายเเละเพื่อนร่วมงานที่ดีเราเรียนรู้ไปด้วยกันรวมทั้งมีลูกค้าที่น่ารักมากๆ เอ็นดูฉันและช่วยให้ฉันทำงานอย่างมีความสุข หลายสิ่งหลายอย่างฉันเรียนรู้จากการพูดคุยกับลูกค้าที่มาจากหลากหลายสาขาอาชีพมานั่งให้ฉันสัมภาษณ์ชีวิตพวกเขา ซึ่งเมืองที่ร้านเล็บที่ฉันทำอยู่เป็นเมืองที่คนมีฐานะอยู่เยอะฉันมีโอกาสได้เรียนรู้จากคนที่ประสบความสำเร็จในหลากหลายสายงานซึ่งก็น่าสนใจดีฉันก็ได้ฝึกภาษาไปในตัวด้วย😊

ฉันคิดว่าถ้าเราทำในสิ่งที่ชอบไม่ว่างานอะไรเราก้จะทำได้ดีและนำความสุขมาให้เราได้ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าช่างทำเล็บจะสร้างรายได้ให้ฉันเท่าไรเพราะโรงเรียนที่ฉันลงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนเสริมสวยฝรั่ง ฉันเป็นนักเรียนเอเชียคนเดียว เพื่อนร่วมชั้นจะเป็นช่างทำผม ช่างทำผิวหน้าแล้วมาเรียนทำเล็บเพิ่มเติม ฉันรู้แต่ว่าฉันชอบและคิดว่าทำได้ดีแน่นอน และฉันก้เลี้ยงชีพได้จนถึงทุกวันนี้  อีกอย่างที่ฉันทำเพื่อเพิ่มพูนความรู้หลังจากได้เข้ามาเป็นช่างทำเล็บก็ คือ การหาข้อมูลอยู่ตลอดเวลาซึ่งมันก็มีอยู่ทั่วไปทั้งเพื่อนร่วมงาน ลูกค้าและในอินเตอร์เน็ต แต่ที่ฉันชอบมาก คือ การอ่าน nails magazineที่ให้คำแนะนำและความรู้กับฉันเยอะมากโดยเฉพาะการแนะแนวในการตอบคำถามลูกค้า หลายครั้งฉันตอบคำถามลูกค้าเกี่ยวกับการทำเล็บแล้วก็ทำให้ลูกค้าพอใจในคำตอบแล้วก้ทำให้ฉันมั่นใจในตัวเองมากขึ้น บางครั้งฉันก็เปิดดูใน yelp เพื่อดูว่าช่างคนไหนเก่งบ้างอยู่ร้านไหนฉันจองคิวเข้าไปทำเล็บกับเขาเพื่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่อเรียนรู้เลยทีเดียว บางครั้งก็แอบทำสีเลอะดูว่าเขาแก้ไขยังไง เอ่อบางครั้งมันจำเป็นน่ะค่ะ😊และทุกวันนี้ฉันก้ยังเป็นช่างทำเล็บเพื่อเลี้ยงชีพอยู่จ้า

รายได้ช่างทำเล็บคงเป็นที่สงสัยของหลายๆคนที่เข้ามาอ่าน😊 ฉันก้มีข้อมูลมาจาก Big book  Nail magazine 2017-2018 ที่ใช้กลุ่มตัวอย่างที่ค่อนข้างจะหลากหลายประสบการณ์ในการทำงานตั้งแต่เริ่มต้นไปจนถึงมากกว่า 12 ปีในการทำงานเป็นช่างทำเล็บในอเมริกาซึ่งรายได้มักจะแปรผันไปตามอายุการทำงานเพราะยิ่งทำเก่งทำไวทำได้ดีรายได้ก็จะดีขึ้นด้วยค่ะ โดยกลุ่มตัวอย่างที่ตอบคำถามครั้งนี้มีช่วงอายุต่ำกว่า 25 ปีไปจนถึง 60 ปีขึ้นไป และมีตำแหน่งงานต่างๆกันไปทั้งช่างทำเล็บที่เป็นลูกจ้าง เจ้าของร้าน ช่างที่เช่าบูท และตำแหน่งอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับร้านเสริมสวย ดังนี้ค่ะ

บางคนอาจจะได้มากหรือน้อยกว่านี้อันนี้แล้วแต่ประสบการณ์ในการทำงานและบางคนอาจจะได้ทำแว๊กขนหรือfacialด้วยก้แล้วแต่ความสามารถค่ะ ซึ่งพฤติกรรมของลูกค้าแต่ละพื้นที่จะต่างกันไปค่ะ

ไม่ว่าจะทำเล็บเก่งขนาดไหน service mind ก้ยังสำคัญเสมอค่ะเพราะเป็นงานบริการ ฉันทำเล็บได้ปานกลางไม่ได้เก่งมากมายอะไรแต่สิ่งที่ฉันมอบให้ลูกค้าเสมอ คือ ความจริงใจและบริการที่ดี นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันมีลูกค้าประจำมากกว่าช่างทำเล็บคนอื่นในร้านที่สำคัญฉันเป็นผู้ร่วมงานที่ดีและลูกน้องที่เจ้านายไว้ใจเสมอ😊😆😉😘☺

ความประทับใจและน้ำใจที่ลูกค้ามีให้ฉันนั้นเยอะมากการย้ายร้านแต่ละครั้งฉันต้องน้ำตาตกทุกครั้งจริงๆ 

 ในวันที่ฉันผ่าตัดลูกค้าก็ส่งดอกไม้มาให้ถึงบ้าน😊เป็นช่อดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยได้ในชีวิตฉันเลยก้ว่าได้

ลูกค้าเดินทางไปแคริบเบียนฉันก้ทำเพ้นต์เล็บให้ ลูกค้าส่งการ์ดมาให้นี่คือการ์ดแรกที่ฉันเคยได้จากการเป็นช่างทำเล็บ

ทุกครั้งที่ฉันกลับเมืองไทยฉันก้จะมีของขวัญเล้กๆให้ลูกค้าฉันตลอดแทนคำขอบคุณที่ลูกค้ารักและชอบในงานของฉัน

เเรนดี้น่ารักมากกับคำว่า positive energy ที่ฉันมีจริงๆ😘

☺

ขอเป็นกำลังใจให้ช่างทำเล็บทุกคนทั้งเก่าใหม่ที่กำลังจะก้าวมาเป็นช่างทำเล็บค่ะ practice makes perfect!!!!!!

รู้อะไร......ไม่สู้รู้ว่าซื้อผักชีและกระเทียมปีละเท่าไร

ฉันเป็นคนชอบกินผักแทบทุกชนิด และตั้งแต่มาอยู่อเมริกาฉันก้อยากกินอะไรฉันก้ได้กินแต่ต้องทำกินเอง555 ฉันซื้อผักชีและกระเทียมทุกครั้งที่ไปซื้ออาหารเข้าบ้านทุกวันอาทิตย์ กระเทียมที่นี่จะขายเป็นพวงบ้างเป็นหัวไแยกบ้าง แบบแกะเปลือกสำเร้จบ้าง ฉันซื้อแบบพวงละหกหัว กระเทียมที่นี่ใหญ่มาก ถ้าฉันอยู่เชียงรายพวกเราก้จะเรียกว่า"กระเทียมพม่า"ราคาก้ตั้งแต่$.99-$1.99 แล้วแต่สถานที่ไปซื้อ ผักชีก้เป็นมัดๆ มัดละประมาณ$1.49-$2.49 แล้วแต่สถานที่ที่ไปซื้อ ฉันซื้อบ่อยมากผักชีอาทิตย์ละครั้ง เดือนหนึ่งก้สี่มัด เดือนหนึ่งก้$15โดยประมาณกระเทียม $2/เดือน  ผักสองชนิด$17 /เดือน   ของมันต้องกินอ่ะค่ะ กระเทียมอาจจะเดือนละพวง. แต่ทั้งสองอย่างซื้อมาไม่เคยกินหมด ผักชีบางครั้งก้เน่าคาตู้ กระเทียมก้งอกออกมาบ้างลีบไปบ้าง แต่ไม่เคยเอ้ะใจ  จนวันหนึ่งที่ฉันต้องล้างตู้เย็นเพราะอยากกินคลีนขึ้นมาผีเข้าจนเดือนร้อนถึงกระเทียมและผักชี  แล้วบวกกับการฝึกศิลปะการทิ้งที่มันเข้ามาในชีวิตอย่างหลีกไม่ได้  ฉันจ่ายค่ากระเทียม+ผักชีปีละราวๆ$187 /ปี(17×11 เวเคชั่นหนึ่งเดือน) คิดเป็นเงินไทย 5,984 บาท โอย...ฉันจะเป็นลมแล้วที่ซื้อมาใช่ว่าจะกินหมดผักชีบางครั้งกินสองเส้นจบ กระเทียมสองกลีบใส่ผัดผักเยอะไม่ได้ผ.ไม่ชอบนางเหม้นฉุน. ฉันจัดการปรับกลยุทธ์ใหม่ ซื้อกระเทียมแบบทีละหัวพอใช้ได้เป็นเดือนๆต้นหอมซื้อเฉพาะเวลาจะทำอาหารเท่านั้นขับผ่านร้านวันนี้จะทำทาโก้ค่อยซื้อซื้อแล่วเก้บรากปลูกต่อ กระทบไปถึงโยเกิร์ตที่ซื้อมากล่องใหญ่และมักใช้ไม่หมดกล่องละ$4-$5แต่ไม่เคยกินจนหมด เปลี่ยนมาซื้อแบบกระป๋องเล้กๆที่ดูเหมือนจะแพงกว่าแต่จริงๆเปิดใช้ทีละกล่องและเก้บไว้ได้นานกว่าเปิดกล่องใหญ่กล่องเดียวเลยไปถึงห้องน้ำสำลีทำความสะอาดหู หอย ปู ปลา 555คัดเติ้ลบัด ชอบซื้อแบบกล่อยหย่ายยยมาก ฉันได้โอกาสจิ้มคิดเลขในมือถือ (ดีนะสมัยนี้สมาร์ทโฟนช่วยคุณได้ อย่าบอกนะว่ากลับเข้าบ้านโฆษณาคัตเติ้ลบัดจะตามมาหลอกหลอนในยูทูปอีก555 )กล่องใหญ่แพงกว่ากล่องเล็ก โอ้โหหหฉันโดนหลอกมาตลอดว่ากล่องใหญ่ถูกกว่ากล่องเล้กและหลังจากนั้นสบู่แชมพูก้เจอเครื่องคิดเลขฉันหมดจนถึงบางอ้อ อันไหนถูกจริงอันไหนถูกหลอก555  และอีกอย่างคือผ้าอนามัยฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบซื้อผ้าอนามัยมาจากไทยเพื่อมาใช้ที่อเมริกาเป็นปีๆ ฉันคิดว่าคงมีไม่กี่คนที่ทำแต่หนึ่งในนั้นคือฉันนี่แหละ 555 ฉันชอบสะสมซื้อผ้าอนามัยมากเพราะคิดว่ายังไงก้ต้องได้ใช้ฉันมีชั้นวางที่ซื้อมาใส่ผ้าอนามัยโดยเฉพาะ ฉันเคยไปเยี่ยมเพื่อนที่สามีเป็นทหารนางพาฉันไปช้อปที่ร้านสวัสดิการทหารฉันก้จัดหนักผ้าอนามัยอีกหลายแพ้คแล้วก้ขนใส่เครื่องบินบินกลับบอสตันอย่างภาคภูมิใจโชคดียัดใส่กระเป๋าได้สบายๆไม่หนัก และ เพราะราคาถูกกว่าท้องตลาดฉันจริงจังในการลงทุนซื้อผ้าอนามัยอย่างกะเงินจะงอกออกมาได้อย่างไงอย่างงั้นเลยก้ว่าได้ จนรู้ตัวตอนรื้อตู้เสื้อผ้าแบบ มาริเอ คอนโด นักจัดบ้านมือหนึ่งของยี่ปุ่น ฉันมีผ้าอนามัยเยอะมากฉันจึงตั้งสติหยุดซื้อผ้าอนามัย ใช้เวลาเกือบสองปีในการใช้ผ้าอนามัยที่มีจนหมด ไม่คิดก้ต้องคิดละว่าฉันบ้าสะสมผ้าอนามัยขนาดไหน แล้วฉันก้เหลือแค่กล่องเล้ก ๆใส่ผ้าอนามัย แล้วตู้ชั้นใส่ผ้าอนามัยก้เปลี่ยนเป็นที่ใส่ถุงเท้าและชุดชั้นในกกน. มีพื้นที่ใช้สอยที่มีประโยชน์มากขึ้น และของต่างในบ้านก้ถูกตัดสินไปด้วยว่าฉันจะไม่ซื้อมาสะสมในบ้านเพราะลดราคาแล้วล่ะปล่อยให้ร้านค้ารับภาระเก้บสะสมในโกดังละกันเจอกันตอนฉันจำเป็นต้องใช้นะน่าจะดีที่สุด  ...รู้อะไรไม่สู้.....รู้ว่าซื้อผักชี..กระเทียมปีละเกือบหกพันบาท.....แล้วคุณล่ะคะ😉 อาจจะไม่ได้ทำให้ฉันเป็นเศรษฐีชั่วข้ามคืนแต่ก้ชื่นใจที่รู้ทันพฤติกรรมตัวเองที่จะนำไปใช้ในส่วนอื่นๆของชีวิตได้อีกหลายเรื่อง...

ฉลองวันเกิดที่อบอุ่นที่สุดของของฝรั่งวัย 87 up

เมื่อคิดถึงวันเกิดฉันก้จะคิดถึงเค้ก ไม่รู้คนอื่นคิดถึงอะไรกันบ้าง ......

Blueberries cake by grandma! 

ฉลองวันเกิดพ่อสามีกับสามีฉัน เขาเกิดวันเดียวกันค่ะแต่คนละปี เราเดินทางไปบ้านสวนของพ่อแม่สามีเพราะมีงานวันเกิดเล้กๆ ญาติๆ มากันหลายคนก้ฉันก้คงอายุน้อยสุดอายุมากสุดก้ 98 ปี ทุกคนคุยกันสนุกสนานเรานั่งใต้ต้นไม้ย่างฮ้อดดอกกินกันแล้วก้มีแซนวิชเล้กๆ ทานกันตั้งแต่เที่ยงถึงหกโมงเย็น เวลาผ่านไปไวมาก ระหว่างนั้นฉันก้เดินหาอะไรกินในสวนเองตามเคย.      เพราะเป็นบ้านสวนค่ะ  ฉันเด้ดแอปเปิ้ลเขียวของโปรดกับลูกแบล้คเบอรี่มากินเล่น 

ทุกคนคุยกันสนุกสนานบางคนก้ดูสุขภาพดีบางคนก้มีอ่อนเพลียบ้างเพราะแต่ละคนอายุมากกันแล้วในวัยชรา แต่ทุกคนก้เตรียมเรื่องตลกมามอยกันทำฉันหัวเราะจนร้องให้โดยเฉพาะผญ.วัย 98 ปีที่เป็นญาติฝ่ายพ่อสามี นางทำให้ฉันเข้าใจว่าอายุไม่ใช่อุปสรรคใดๆเลยนอกจากทำทุกวันให้เหมือนวันปรกติทุกอย่างที่เคยทำเมื่อวานที่คิดว่าเป็นงานวันเกิดที่เรียบง่ายและอบอุ่นมาก 

และก้ถึงไฮไลท์ของงาน แม่สามีก้ทำขนมเค้กบลูเบอรี่ให้ ฉันก้ไปช่วยแกจัดแจงแล้วก้ยกมาพร้อมกับร้องเพลง HBD แต่เราไม่มีเทียนเพราะลืม😁 แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา พอร้องจบฉันก็ค่อยๆตัดเค้กเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมเล้กๆ ใส่จานกระดาษและก้ใส่ไอติมซึ่งที่ตักไอติมก้คงจะอายุมากกว่าฉันแน่ๆ เป็นแบบที่ตักไอติมแบบโบราณ แล้วเราก้ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย.....

แม่สามีเป็นผู้หญิงอบอุ่นและก้มีน้ำใจมากๆ ฉันคิดว่าฉันเรียนรู้จากนางเยอะมาก สิ่งที่ฉันแปลกใจมาก คือ คนชราที่อเมริกาอายุเจ้ดสิบแปดสิบขับรถไปมาเหมือนวัััััััััััััััััััยหนุ่มเลย รวมทั้งพ่อแม่สามีฉันด้วย นางน่ารักใจดีกับทุกคนในครอบครัว ฉันล้างจานแล้วนางก้เอาถาดไปเก็บแล้วถาดเหล็กตกใส่ขานางเลือดออกฉันตกใจมากรีบเอากระดาษทิชชู่กดแผลห้ามเลือดไว้แต่นางก้นั่งยิ้มหัวเราะแล้วก็เดินหาพลาสเตอร์ปิดแผลบ แต่ฉันใจสั่นถามนางว่าจะไปหาหมอไหมดูแผลลึกผู้หญิงอายุ 82 ปีนางบอก "ฉันไม่เป็นไร" ฉันก้เลยปิดแผลให้ด้วยพลาสเตอร์แล้วนางก้เดินไปงานเลี้ยงใต้ต้นไม้ต่อ 

ฉันมาคิดถึงตัวเองถ้าโดนขนาดนี้ฉันคงจะขอนอนพัก ฉันคงต้องเข้มแข้งแบบนางให้ได้ เพราะฉันก้ฝันจะได้จัดงานวันเกิดตัวเองแบบนี้ตอน 87 ปีเหมือนกัน555+++

Blackberry

Apple