ทิ้งขยะอย่างไรในอเมริกา????

การซื้อที่คุ้มค่ามากที่สุดในปีที่ผ่านมาของฉัน คือ การซื้อสติ้กเกอร์ติดรถเพื่อจะขนขยะไปโรงรับขยะของหมู่บ้าน(Dump)ด้วยตัวเองด้วยเงิน$15 ฉันต้องแอบเอาขยะไปทิ้งโดยไม่ให้สามีรู้นี่สิปัญหา
 ฉันเลยลงทุนซื้อสติ้กเกอร์แป้ะหน้ารถเองไปเองไม่รอใช้รถสามีแล้ว และนี่ก้เป็นโอกาสที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ระบบการทิ้งขยะของหมู่บ้านนี้จนอยากจะเล่าต่อ......😊

ฉันไม่ได้อยู่ๆ ก้คิดว่าจะไปที่ทิ้งขยะเพื่อสำรวจหรืออะไรหรอก ฉันแค่พยายามหาวิธีในการจัดระเบียบบ้านด้วยการอ่านตำราหลากหลายเล่มมาก และได้เรียนรู้"ศิลปะในการทิ้ง"  ค้นพบว่าฉันต้องพยายามระบายของที่ไม่ได้ใช้ ไม่จำเป็น ไม่สำคัญต่อไปแล้วออกไปจากบ้านหลังนี้ ซึ่งมันก้กองอยู่แทบทุกซอกทุกมุมในบ้านหลังน้อยๆ หลังนี้เยอะมาก....😆

เล่มนี้ชอบมาก....

เมืองที่ฉันอยู่ชื่อเมืองแอคตั้น(Acton)เป็นเมืองเล้กๆ ในรัฐแมสซาชูเสจ ซึ่งแต่ละเมืองก้มีนโยบายและวิธีการการจัดการขยะที่แตกต่างกันไปและแต่ละรัฐในอเมริกา 50 รัฐก้แน่นอนว่ามีการจัดการบริหารการกำจัดขยะที่ต่างกันไปด้วยค่ะ เป็นเรื่องของคนทั้งโลกที่ต้องช่วยกันค่ะ ไม่ใช่หมู่บ้านใดหมู่บ้านหนึ่งหรือประเทศใดประเทศหนึ่ง

แต่ก่อนทางเทศบาลของหมู่บ้านที่ฉันอาศัยอยู่นี้ได้มีนโยบายให้ทุกครัวเรือนจ่าย$200 /ปี/ครัวเรือน  ทิ้งเท่าไรก้ได้ตราบใดที่มีถุงใส่ถังขยะ สีขาวดำได้หมด แต่ผู้คนก้ไม่ค่อยจะแยกขยะรีไซเคิลกันมากนัก และนี่ก้คงจะเป็นเหตุให้ทางเทศบาลจัดระบบใหม่คงเพราะเขามีค่าใช้จ่ายในการแยกขยะมากและส่งเสริมการแยกขยะทุกครัวเรือนให้มากขึ้น เทศบาลจึงได้มีการเปลี่ยนนโยบายใหม่ โดยให้ผู้อาศัยในเมืองนี้ซื้อสติ้กเกอร์ติดรถราคาคันแรก$100 คันที่สองของบ้าน$15 ขยะที่รีไซเคิลได้ให้แยกทิ้งตามประเภทในพื้นที่ที่กำหนดไว้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเหมือนเดิม แต่ในส่วนขยะทั่วไปที่รีไซเคิลไม่ได้ให้ใส่ในถุงสีฟ้าของเทศบาลเท่านั้นซึ่งเราต้องซื้อในราคาถุงละ$1.5   $.80 และ$.50 ราคาตามขนาดถุง ซึ่งก้เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ใช้ได้ดีทีเดียวเพราะพวกเราก้จะแยกขยะรีไซเคิลมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าเพราะจะได้ไม่ต้องซื้อถุงสีฟ้ามาใส่ขยะไงคะโยนไปที่ถังรีไซเคิลได้เลย เหลือแต่ขยะทั่วไปที่รีไซเคิลไม่ได้ก็ใส่ถุงที่ซื้อมา แต่ก้มีบางบ้านไม่ต้องเอาขยะไปทิ้งเองแบบบ้านฉันเขาก้จะจ้างบริษัทขนขยะซึ่งก้จะมารับขยะที่หน้าบ้านเอาไปทิ้งให้สะดวกๆ ก้ราคากันเองค่ะเดือนละ$100 up 😅

ถุงสีฟ้าสำหรับขยะทั่วไปที่รีไซเคิลไม่ได้แล้ว

ที่โรงรับขยะ ถึงแม้ขยะรีไซเคิลจะมีการแยกที่ทิ้งอย่างชัดเจนและมีป้ายบอกด้วยแต่ก้มีขยะบางประเภทที่ต้องจ่ายเงินเพื่อทิ้ง. ทิ้งขยะก้มีค่าใช้จ่ายค่ะ

กรณีซื้อโต้ะมาไม่ชอบขายต่อไม่ได้ บริจาคเขาก้ไม่รับอะไรอย่างงี้ อยากทิ้งก้ต้องมีค่าใช้จ่ายกันหน่อยนะคะ
 เงินทั้งนั้นค่ะ คิดให้ดีก่อนซื้อและก่อนทิ้งค่ะ😄
บทเรียนการทิ้งราคาแพงมั่กๆ😊
แต่ก้มีของบางประเภทนะคะที่เขารับมาแลกเปลี่ยนกันที่โรงรับขยะแห่งนี้

ค่าใช้จ่ายในการทิ้ง😊😅😲

แลกเปลี่ยนของจ้าทางนี้ ถ้วยชามรามไหที่ยังสภาพดีถึงใหม่เอามาแลกเปลี่ยนได้ที่สถานที่แห่งนี้ค่ะ

ถุงพลาสติกยังเป็นปัญหาในการรีไซเคิลทั่วโลกค่ะ☺

ตลอดระยะเวลาในการไปที่โรงทิ้งขยะของหมู่บ้านมาทุกอาทิตย์เป็นเวลา 11เดือนฉันเรียนรู้ว่าขยะที่นี่แพงจริงๆ ค่ะ และเยอะมากเพราะอเมริกาเป็นประเทศบริโภคนิยม ตอนนี้เวลาฉันจะเอาอะไรเข้าบ้านฉันคิดแล้วคิดอีกของชิ้นนี้ฉันจะใช้ได้จริงไหมนานไหมถ้าไม่ฉันจะกำจัดมันยากไหมมีค่าใช้จ่ายหรือเปล่า รีไซเคิลได้หรือไม่ ลดการใช้ถุงพลาสติกโดยใช้ถุงผ้าไปซื้อกับข้าว กระป๋องน้ำแบบเติม ผักผลไม้ทำปุ๋ยหมัก และพยายามอีกหลายวิธีที่พอจะทำได้ เพื่อจะได้ไม่มีขยะเพิ่มขึ้น ไม่อยากจะเชื่อว่าการรื้อบ้านครั้งนี้เปลี่ยนความคิดฉันไปในทางที่ดีเยอะมาก เรามาช่วยกันลดขยะดีกว่านะคะ

  

มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ร่างกาย

Foods created by Mot😋

    ตั้งแต่เด้กฉันยังจำได้ว่าครอบครัวเราทำอาหารกันเป็นทีมพ่อแม่ลูก ฉันช่วยแม่ปอกแตงกวา หั่นผักก่อไฟก่อฟืน ฉันนั่งกับพื้นทำอาหารกับพ่อแม่พี่สาวนี่แหละห้องครัวแบบบ้านๆค่ะ ในวันสงกรานต์ฉันก็ช่วยยายทำขนมต่างๆ เป็นลูกมือตัวน้อยๆที่อยู่ข้างยายเสมอ ทั้งตำน้ำพริิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิก ขูดมะพร้าว ห่อขนมเทียน ฉันมีชีวิตที่เรียบง่ายตามประสาเด้กบ้านนอกทั่วไป ฉันช่างเป็นเด้กที่มีความสุขกับการทำอาหารจริงๆนะ 

  เวลามันผ่านมาไวมาก จนวันหนึ่งฉันต้องมาผจญภัยที่อเมริกาคนเดียวด้วยเงิน $800 และกระเป๋าเดินทางสองใบเพราะความอยากใช้ชีวิตเมืองนอกของฉันนี่แหละ ฉันตกใจมากที่มาถึงอเมริกาแล้วอาหารไม่ได้เป็นแบบที่ฉันคิดพิซซ่าไม่ได้อร่อยไปกว่าน้ำเงี้ยวหมูเลย😞 ฉันอาศัยทำงานร้านอาหารไทยได้กินอาหารดี ๆ จากที่ร้าน 

    แล้ววันหนึ่งก้ผันตัวมาเป็นช่างทำเล้บที่ไม่มีเวลาทำอาหารเสียเลย แล้วฉันก็ป่วยและก้จะต้องทำการผ่าตัดเพื่อรักษาในเดือนหน้านี้ ฉันทุ่มเทให้งานหนักมากจนลืมดูแลตัวเองและครอบครัวด้วยอาหารดีๆ 

        วันหนึ่งฉันก้เจอลูกค้าชื่อM เทรนเนอร์สาวหุ่นดี และใจดีมาก นางเป็นนักโภชนาการด้วย นางอ่านหนังสือโภชนาการและแนะนำฉันอ่าน นางสอนฉันอ่านฉลากอาหาร นางจุดประกายฉันให้อ่านหนังสืออีกครั้ง.....😀

     ฉันเริ่มหาหนังสือมาอ่านเพื่อศึกษาเกี่ยวกับโรคที่ฉันเป็นและศึกษาด้านโภชนาการเพิ่มจากหนังสือต่างๆ ก้คิดดูนะคะว่าฉันน่ะไม่เก่งภาษาอังกฤษระดับติด0มาแล้วค่ะ จะหาหนังสือภาษาไทยที่นี่มันยากมากค่ะ แต่ฉันก้พยายามอ่านจนตอนนี้ฉันค้นพบว่าฉันก้อ่านภาษาอังกฤษกับเขาได้แล้วนะ😉แปลกแต่จริง แล้วฉันก้ค้นพบว่าห้องสมุดที่อเมริกานี่เขาเจ๋งจริงๆนะ (เอาไว้จะเล่าในวันหน้าค่ะ) ฉันโชคดีมากๆที่เจอขุมทรัพย์แห่งปัญญาแห่งนี้ ถ้าเราอ่านในเรื่องที่เราสนใจเราจะอ่านมันจนจบค่ะ 😊

        หลังจากศึกษาด้านโภชนาการทางหนังสือมาได้สักพักฉันก้รื้อตู้เย้นค้นพบว่าอาหารที่ฉันทานเนี่ยช่างมีประโยชน์น้อยเสียจริง ฉันต้องเพิ่มอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกายเพิ่มขึ้นไปอีก พยายามผสมผสานอาหารไทย อาหารเมืองเหนือ ฝรั่ง อินเดีย ญี่ปุ่น และอื่นๆ จนมั่นใจว่าสามีฉันทานได้และฉันก้ทานได้เช่นกัน ซึ่งมันไม่ง่ายเลยเพราะสามีเป็นคนเรื่องมากนู่นไม่กินนี่ไม่ชอบ....😆 ตอนนี้นางก้กินแทบทุกอย่างเพราะที่ฉันทำน่าทานมากอิๆ และก้ปรุงจากวัตถุดิบที่ดีจากฟาร์มใกล้บ้านและสวนหลังบ้านฉันเอง แล้าเราก้มีความสุขในการกินอีกครั้ง 

         ในวันหยุดฉันก้จะทำอาหารให้สามีทานอยู่บ้านแบบสบายๆและอิ่มมาก มันมีความสุขที่ได้ทำอาหารและเวลาออกไปทานนอกบ้านฉันมักเป็นสิวขึ้นที่หน้าฉันเลยไม่อยากออกไปทานนอกบ้านเท่าไร แต่ฉันก้ออกไปบ้างเพราะอยากได้ไอเดียการทำอาหารจากร้านอาหารด้วยไงคะ บางครั้งก้คิดไม่ออกจริงๆ

         ตอนนี้ฉันรักร่างกายของฉันมาก ฉันอยากมอบแต่สิ่งดีๆให้ร่างกายนี้เพราะมันจะอยู่กับฉันไปอีกนาน.......แล้วคุณล่ะรักมันไหม😊

ดอกไม้ของคนข้างบ้าน

ความอิจฉานี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ฉันก้เป็นคนหนึ่งที่มีความอิจฉาสูงมาก....คิดดูว่าแค่เดินผ่านบ้านที่มีดอกไม้สวยๆฉันก้อิจฉา5555    แล้วก้มานั่งคิดจะอิจฉาเขาทำไมก้ไม่รู้555 มือมีตีนมีจอบนำเข้าจากไทยก้มา....ต้องลงมือปลูกดอกไม้กับเขาบ้างล่ะ  สามีปลูกก่อนฉันก้ดูเขาปลูกใช้ไม้บรรทัดวัดนั่นนี่ใช้เชือกมาขึงจัดระยะห่างฉันมองละก้ขำต้องขนาดนั้นเลยหรอไม่น่าจะต้องขนาดนั้นไหม???  และแล้วดอกไอริสสีม่วงก้ไม่ออกดอก ฉันจึงถึงบางอ้อว่าถึงจะปลูกดอกไม้มันก้ต้องมีการศึกษาว่าชอบแดดขนาดไหนชอบน้ำเยอะไหมปลูกได้เดือนไหนโซนไหน แล้วอีมิราเคิลโกลคืออะไร (miracle grow) โอ้โห.....มันอะไรนักหนาไม่เหมือนปลูกเฟื่องฟ้าหรือกุหลาบที่ไทยเลยนะง่ายมากๆขุดหลุมปลูกรดน้ำดอก็ออกละ555 ความอิจฉาที่ฉันมีนี่มีประโยชน์มากจริงๆ ฉันเห้นฝรั่งเพื่อนบ้านปลูกดอกไม้สวยงามมากจริงๆแล้วมันมีรายละเอียกมากกว่านั้นคือแค่มองด้วยตาเปล่าไม่ได้เลยต้องบำรุงรักษาแล้วดอกที่ปลูกนี่ก้มีทั้งแบบ perrinnual (ออกทุกปี) annual (ออกปีเดียวครั้งเดียวจบ) 555. เกิดมาก้พึ่งจะรู้ว่าอีกฟากโลกหนึ่งชีวิตดอกไม้เป็นเเบบนี้แล้วฉันก้ค้นพบว่าปลูกแค่นอกบ้านไม่พอต้องปลูกในบ้านด้วย5555

ในห้องครัวก้มา5555

การที่ฉันเริ่มปลูกดอกไม้มากขึ้นทำให้ฉันมีความสุขมากขึ้นแบบรู้ตัวจริงๆฉันไม่ได้แค่อิจฉาคนที่มีดอกสวยงามหน้าบ้านฉันอิจฉาคนที่มีความสุขต่างหาก......ฉันมีเรื่องเม้ามอยกับลูกค้าเรื่องดอกไม้ลูกค้าให้คำแนะนำบางคนเอาหนังสือมาให้อ่านบางคนก้โชว์รูููููููููููููููููููููููููููููููููููููููููููููููููปดอกบ้านเขาเรามุ้งมิ้งเรื่องดอกไม้กันมาก5555.......แล้วฉันก้ไม่มีความอิจฉาเพื่อนบ้านที่มีดอกสวยงามอีกเลยฉันตั้งหน้าตั้งตาปลูกและดูแลดอกไม้ในพื้นที่ของฉันอย่างตั้งใจเหมือนเล่นโยคะที่อยู่แต่บนเสื่อของตัวเองไม่ต้องไปแลดูคนข้างๆว่าเขาแฮดสแสตนได้แล้ว555+++

ความอิจฉานำมาซึ่งความสุขหรอเนี่ย5555

ลูกพลัมฉันฝันถึงเธอ

จะมีกี่คนในโลกนี้ที่จะฝันถึงลูกพลัมแบบฉัน..... แต่ก็คงมี เพราะชอบดูหนังจักรๆ วงศ์ๆ แต่เด้กทำให้เห็นตัวละครเก้บผลไม้กินตามป่าเขาฉันคิดว่านี่มันเจ๋งจริงๆ นะถ้าบ้านฉันมีมันคงจะดีมาก แต่ก้ได้แต่ฝันมายี่สิบกว่าปีจนไม่กี่วันนี้ก้ได้เจอเธอลูกพลัมหลังบ้าน

 สาบานได้ว่านี่เป็นความฝันแต่ๆ เด้กเลย แล้วมันก้กลายเป็นจริงหรือแรงดึงดูดมันมีจริง.......แล้วถ้าฉันจะฝันอย่างอื่นล่ะ5555 มันก้จะต้องเป็นจริงเหมือนเจ้าลูกพล้มนี่แหละที่ต้องมีพื้นที่แล้วก้หามันมาปลูกแค่ลงมือทำทุกอย่างก้อาจเป็นจริงได้ไม่ต้องรอนานเหมือนพลัมต้นนี้ที่รอมายี่สิบกว่าปี จริงๆไม่ได้รอหรอกแค่ฝัน........